Fos.News 2012

 2012:

 Summary of a difficult and full of challenges year for Greece through the lens of Fos photographers.
Fos photos News team are:

 Menelaos Myrillas, Panayiotis Tzamaros, Angeliki Panagiotou, Alexandros Katsis, Konstantinos Tsakalidis, Anna Psaroudaki, Xristos Kosmas, Yiannis Kourtoglou

www.fosphotos.com

Βραβείο μετά θάνατον στους Πακιστανούς του Κρυονερίου

Σκοτώθηκαν προσπαθώντας να σώσουν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων.

Βραβείο μετά θάνατον απένειμε η Ακαδημία Αθηνών στους δύο Πακιστανούς, οι οποίοι είχαν χάσει τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να απομακρύνουν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι από τις ράγες του τρένου.

Η Ακαδημία Αθηνών απένειμε το βραβείο στους Hamayun Anwar και Wakar Ahmed, για υπέρτατη πράξη αυτοθυσίας. Το περιστατικό είχε συμβεί τoν Απρίλιο του 2012, στο Κρυονέρι. Τότε, το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων έμεινε ακινητοποιημένο πάνω στις γραμμές.

Οι δύο Πακιστανοί, οι οποίοι δούλευαν κοντά στο σημείο, έτρεξαν να βοηθήσουν. Έφτασε όμως το τρένο και με μεγάλη ταχύτητα έπεσε επάνω τους.

Από τη σφοδρότατη σύγκρουση σκοτώθηκαν τόσο οι δύο Πακιστανοί όσο και το ζευγάρι των ηλικιωμένων. 

Newsbeast.gr | ΚΟΙΝΩΝΙΑ : Βραβείο μετά θάνατον στους Πακιστανούς του Κρυονερίο

"H Aγία Ιωάννα των σφαγείων"

του Μπέρτολτ Μπρεχτ σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη 

με τους Αιμίλιο Χειλάκη και Βίκυ Βολιώτη.

από τις 21 Δεκεμβρίου στη σκηνή του Ακροπόλ.

 

 Την «Αγία Ιωάννα των σφαγείων» θα μπορούσε κανείς να την δει σαν μια εκσυγχρονισμένη, καυστικά σατιρική εκδοχή της ιστορίας της Ζαν ντ΄Αρκ, που διαδραματίζεται με πολλά ένθετα τραγούδια στο Σικάγο του 1929 και του οικονομικού κραχ.

Το έργο γράφτηκε από τον σπουδαίο Γερμανό συγγραφέα το 1929, αλλά ο ίδιος δεν πρόλαβε να το δει να παίζεται επί σκηνής, καθώς η πρώτη του παρουσίαση έγινε το 1959…
Όπως όλα τα έργα του Μπρεχτ, έτσι κι αυτό αναδεικνύει την ανθρώπινη υπόσταση.

 Ο σκηνοθέτης Νίκος Μαστοράκης σημειώνει χαρακτηριστικά:
Έχοντας την εμπειρία δύο παγκόσμιων πολέμων, της δημοκρατίας της Βαϊμάρης και της Μεγάλης Αλλαγής της Ανατολικής Γερμανίας σε Κομμουνιστικό κράτος, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ αρχίζει να γράφει το 1929, πολύ νωρίς, την Αγία Ιωάννα των Σφαγείων την οποία δε θα προλάβει να ανεβάσει ποτέ ο ίδιος. Έτσι, η Αγία Ιωάννα, που είναι περισσότερο μία παράφραση παρά μία παρωδία της Παρθένου της Ορλεάνης του Σίλλερ, παίχτηκε μετά το θάνατό του το 1959, την εποχή που μαγειρεύεται το οικονομικό θαύμα της μεταπολεμικής Γερμανίας, και αποτελεί ίσως το υστερόγραφο της πνευματικής του πορείας.
Εδώ ο Μπρεχτ με τη φόρμα του επικού θεάτρου εξηγεί στο σύγχρονο άνθρωπο το μηχανισμό της καπιταλιστικής οικονομίας και την απόλυτη εξάρτηση όλων μας απ’ αυτόν, καθώς και την αδυναμία μας να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο ενός συστήματος ολέθριου τόσος για τον άνθρωπο όσο και για τη φύση.

Πρωταγωνιστούν: Αιμίλιος Χειλάκης στο ρόλο του Πιέρποντ Μάουλερ
και Βίκυ Βολιώτη στο ρόλο της Ιωάννας Νταρκ
Παίζουν επίσης (με αλφαβητική σειρά) οι: Κίκα Γεωργίου, Δημήτρης Δεγαϊτης, Μίνως Θεοχάρης, Δανάη Κατσαμένη, Λάμπρος Κτεναβός, Γόνη Λούκα, Κωσταντίνος Μαραβέλιας, Αγγελος Μπούρας, Μιχάλης Οικονόμου, Ελένη Ουζουνίδου.

Σκηνοθεσία – σκηνικά – κοστούμια: Νίκος Μαστοράκης
Μετάφραση – δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Δεπάστας
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης 

ΔΥΣΚΟΛΟ  το ΕΡΓΟ
ΔΥΣΚΟΛΟ για Σκηνοθεσία 
ΔΥΣΚΟΛΟ για Ηθοποιία

ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ  Η ΔΟΥΛΕΙΑ

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Μόνο αυτός ...

Φτιάξτε χιονάνθρωπο, 

μόνο αυτός λιώνει για σας. 

(αν δούμε χιόνι)

100 % CHRISTMAS

Επιτέλους, Κλείσαν τα σχολεία !!!

Έξυπνη διαφήμιση σε πανεπιστήμιο

Πάλι αδιάβαστη ?

Δίσκος της Φαιστού:

Έρευνες για την ανάγνωση του.

Στο δικτυακό ιστότοπο του TEI Κρήτης αναρτήθηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας που έχουν πραγματοποιηθεί για την ανάγνωση του Δίσκου της Φαιστού από την ερευνητική ομάδα του δρα Γκάρεθ Όουενς, και του Τζον Κόουλμαν, καθηγητή Φωνητικής στη Σχολή Γλωσσολογίας, Φιλολογίας και Φωνητικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης

Ο κ. Όουενς δήλωσε ότι ο Δίσκος της Φαιστού ως αντικείμενο αποτελεί τρανή απόδειξη της ιστορίας και του πολιτισμού του τόπου μας.

Δείτε ΕΔΩ τον ιστότοπο του TEI Κρήτης.

HIV / AIDS

1^η  Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα HIV/AIDS

>>>    http://www.protagon.gr/

Το μπλουζ του δασκάλου

Παραδοσιακό αμερικάνικο τραγούδι, βγαλμένο την εποχή του κραχ του '29.

Ο ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ 77 ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ 77 ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ 

ΣΕ 40 ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

77 καλλιτέχνες, 40 διαφορετικά σημεία της Αττικής 

και ένα αριστούργημα της ελληνικής λογοτεχνίας, 

συνθέτουν τον καμβά της δράσης και της δημιουργίας 

του «εναλλακτικού» video 

«Παίζουμε Οικολογικά -- Ζούμε Λογικά -- Ενεργούμε Ομαδικά»!

Του Κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνου
Και του τροχού που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνου,

Και των αρμάτω οι ταραχές, έχθρητες και τα βάρη,
Του Έρωτα η μπόρεση και της φιλιάς η χάρη,

Ετούτα μ'εκινήσασι τη σήμερον ημέρα
ν'αναθιβαλω και να πω τα κάμαν και τα φέρα

Τότες μια άγάπη μπιστική στον κόσμο έφανερώθη
Κ'εγράφτη μέσα στην καρδιά κι ουδέ ποτέ τση έλειώθη.

Και με τιμή ήταν (ήσαν) δυό κορμιά στου πόθου το καμίνι
Και κάμωμα πολλά ακριβό σ' έτοιους καιρούς εγίνη

Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,
Που ό κύρης σου μ' έξόρισε στης ξενιτιάς τη στράτα;

Τέσσερεις μέρες μοναχάς μου'δωκε ν'ανιμένω
Κι άπόκει να ξενίτευτώ,πολλά μακρά να πηαίνω

Και πως να σ' άποχωριστώ και πως να σου μακρύνω
Και πως να ζήσω δίχως σου στον ξορισμόν έκείνο;

Κατέχω το κι ο κύρης σου γλήγορα σε παντρεύγει
Ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν έισ' έσύ γυρεύει
.
Κι ο κύρης όντε βουληθεί και θε να με παντρέψη
Και δω πως γάμο κτάσσεται και το γαμπρό γυρέψη,

Καλλιά θανάτους εκατό την ώρα θέλω πάρει,
Άλλος παρά ο Ρωτόκριτος γυναίκα να με πάρη.




Παρακαλώ, θυμού καλά, ό,τι σου λέγω τώρα
Και γρήγορα μισεύγω σου, μακραίνω από τη χώρα

Μα όπου κι αν πάγω, όπου βρεθώ και τον καιρό που ζήσω
Τάσσω σου άλλη να μη δω μηδέ ν' ανατρανίσω

Καλλιά 'χω εσέ με θάνατο παρ' άλλη με ζωή μου,
Για σέναν εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου.




Τούτο εδώθη σ'ολους μας: ότι κι αν πεθυμούμε,
Μ'ολον οπού 'ναι δύσκολον, εύκολο το κρατούμε
Κι εύκολα το πιστεύγομε κείνο που μας αρέσει
Και κάθα είς σ' τούτο μπορεί να σφάλει και να φταίση.

Tα πάθη πια δεν κιλαδεί το πικραμένο αηδόνι,
αμέ πετά πασίχαρο, μ' άλλα πουλιά σιμώνει.

Ετούτ' η αγάπη η μπιστική με τη χαρά ετελειώθη
Και πλερωμή στα βάσανα μεγάλη τως εδόθη.

Για τούτο οπού 'ναι φρόνιμος , μηδέ χαθή στα πάθη
Το ρόδο κι όμορφος αθός γεννάται μες στ' αγκάθι.

Και κάθα είς που εδιάβασεν εδά κι ας το κατέχη :
Μη χάνεται στον κίνδυνο, μα πάντα ελπίδα άς έχη.

Στάλα τη στάλα το νερό το μάρμαρο τρυπάτο
Εκείνο που μισεί κανείς γυρίζει κι αγαπάτω.

Τα μάτια δεν καλοθωρούν στο μάκρεμα του τόπου
Μα πιο καλά και πιο μακριά θωρεί (βλέπει) η καρδιά του ανθρώπου.

Απ'οτι κάλλη έχει ο άνθρωπος τα λόγια έχουν τη χάρη
Και κάνουσι κάθε καρδιά παρηγοριά να πάρει

Για μένα όλα σφάλουσι και πάσιν άνω-κάτω
Για ΜΕ Ξαναγεννήθηκε η φύση των πραγμάτων.

Για μένα όλα σφάλουσι και πάσιν άνω-κάτω
Για ΜΕ Ξαναγεννήθηκε η φύση των πραγμάτων.

Ο Ιησούς και οι μαθητές

[ Πιθανότατα δεν θα γίνει κατανοητό από μαθητές. 
Ας μείνει για τους συναδέλφους Καθηγητές ]

Βλέποντας το πλήθος των ανθρώπων να τους ακολουθεί, ο Ιησούς ανέβηκε στο βουνό. Μόλις κάθισε, οι μαθητές του κάθισαν κι αυτοί γύρω του. Σήκωσε τότε τα μάτια του προς τους ουρανούς και είπε:
- Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι διότι σ' αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών.
- Μακάριοι αυτοί που υποφέρουν γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν. Μακάριοι οι πραείς γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη.
Όταν τελείωσε ο Ιησούς,
Ο Πέτρος ρώτησε: - Πρέπει να τα γράψουμε όλα αυτά;
Ο Ανδρέας ρώτησε: - Πρέπει να τα μάθουμε όλα αυτά;
Ο Ιάκωβος: - Και πρέπει να τα μάθουμε απέξω;
Ο Φίλιππος πρόσθεσε: - Είναι πολύ δύσκολα.
Ο Ιωάννης είπε: - Δεν έφερα χαρτί.
Ο Θωμάς είπε: - Δεν έφερα στυλό.
Ανήσυχος, ο Βαρθολομαίος ρώτησε: - Την επόμενη φορά θα έχει και τεστ;
Ο Μάρκος ρώτησε χαμηλόφωνα το διπλανό του: - Με ποιο «ι» γράφεται η λέξη «πραείς»;
Ο Ματθαίος σηκώθηκε και έφυγε χωρίς να περιμένει τους άλλους, λέγοντας δυνατά: - Πάω στην τουαλέτα.
Ο Σίμων κοίταξε το ρολόι του και σχολίασε: - Όπου να ναι, χτυπάει.
Τέλος, ο Ιούδας ρώτησε το Δάσκαλο: - Κύριε, μπορείς να επαναλάβεις αυτό που είπες για τους φτωχούς;

Εκείνη τη στιγμή πλησιάζει τον Ιησού ένα μέλος της Επιτροπής για την Εκπαιδευτική Πολιτική του κράτους και τον ρωτά:

- Κύριε, αναρωτηθήκατε μεταγνωστικά για το σημερινό σας μάθημα;
- Ποιος ήταν ο σκοπός και οι επιμέρους στόχοι της σημερινής σας διδασκαλίας;
- Ποιες ήταν οι αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετώπισαν στη μάθησή τους οι μαθητές σας;
- Ποιες ικανότητες και δεξιότητες ανέπτυξαν και ποιες συμπεριφορές υιοθέτησαν οι μαθητές σας με το σημερινό μάθημα;
- Προβληματιστήκατε για την αποχώρηση του μαθητή σας;
- Γιατί δε μοιράσατε εποπτικό υλικό στο σημερινό σας μάθημα;
- Γιατί δε χρησιμοποιήσατε ομαδοσυνεργατική διδασκαλία;
- Γιατί δε χρησιμοποιήσατε τεχνικές εκπαίδευσης ενηλίκων: εργασία σε ομάδες, παιχνίδι ρόλων κλπ;
- Γιατί χρησιμοποιήσατε μετωπική διδασκαλία; Θεωρείτε ότι ήταν η καταλληλότερη;

Σ' αυτό το σημείο, ο Ιησούς γονάτισε σε ένα βράχο και έκλαψε.

"Έφυγε" ο Χρόνης Μίσσιος

Ο συγγραφέας του "Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς" άφησε την τελευταία του πνοή σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο της Αθήνας, ενώ "πάλεψε" με τον καρκίνο αρκετά χρόνια.


Γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα από γονείς καπνεργάτες, και έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, καπνεργάτες από τη Θάσο και παράνομους κομμουνιστές κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά.

Η οικογένειά του κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη, όπου ο Μίσσιος δουλεύει μικροπωλητής, με κασελάκι, στο λιμάνι. Το σχολείο το σταμάτησε στη δεύτερη τάξη του δημοτικού.

Από τα Γιαννιτσά, όπου τον στέλνει ο Ερυθρός Σταυρός μαζί με άλλα παιδιά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, περνάει στους αντάρτες.

Με την απελευθέρωση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη και οργανώνεται στον Δημοκρατικό Στρατό Πόλεων.

Το 1947 συλλαμβάνεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Έζησε εννιά μήνες, περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν και γλίτωσε τον θάνατο χάρη σε ένα τυχαίο γεγονός.

Έκτοτε, μέχρι και τον Αύγουστο του 1973 (αμνηστία του Παπαδόπουλου) πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες ως πολιτικός κρατούμενος.

Εκεί έμαθε ανάγνωση και γραφή. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1985 με το αυτοβιογραφικό βιβλίο του "Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς" και επιβλήθηκε στην συνείδηση της κριτικής και του κοινού.

Την ίδια ανταπόκριση είχαν και τα επόμενα βιβλία του, μεταξύ των οποίων το “Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;” (1988), "Τα κεραμίδια στάζουν" (1991), "Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι" (1996).

Τα τελευταία χρόνια ζούσε ως "κοσμοκαλόγερος" στο Καπανδρίτι με την σύντροφό του Ρηνιώ και τα σκυλιά τους σε ένα αγροτόσπιτο.

"Η κοινωνία δείχνει να έχει πάθει εγκεφαλικό"

Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις είχε δηλώσει: «Για πρώτη φορά ζω σε μια κοινωνία που δείχνει να έχει πάθει εγκεφαλικό. Δεν αντιδρά με τίποτα».

Για την κρίση: είναι πολυεπίπεδη, δεν είναι μονάχα οικονομική. Ουσιαστικά είναι κρίση αξιών και χρεοκοπίας του λογοκρατούμενου και τεχνοκρατικού πολιτισμού μας».

Για την οικολογία και την πράσινη ανάπτυξη: «Είναι δυνατόν να μιλάμε για οικολογία και πράσινη ανάπτυξη και να έχουμε την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο;».

Για την παιδεία: «Μη γελιόμαστε. Υπάρχει εκπαίδευση. Άλλο πράγμα η παιδεία και άλλο πράγμα η εκπαίδευση. Σήμερα, λοιπόν τα παιδιά εκπαιδεύονται. Γιατί; Για να βρούνε τη μηχανή του κέρδους».

Για τους εμπνευσμένους ηγέτες: «Πιστεύω πολύ ότι σε μια κοινότητα, η συλλογική μνήμη είναι πολύ πιο ασφαλής και πιο ισχυρή από οποιονδήποτε ηγέτη».

Για την εξουσία: «Είναι το χειρότερο, το πιο τρομακτικό εφεύρημα του ανθρώπου. Στην πορεία τής ανθρώπινης ιστορίας, οι μόνοι που έσωσαν την αθωότητα τους ήταν αυτοί που σκοτώθηκαν νωρίς, πριν γίνουν εξουσία».

17 Νοέμβρη 2012

Από τη γιορτή του σχολείου μας

 

 

 

Αρνιέμαι, αρνιέμαι, ΑΡΝΙΕΜΑΙ!

Μουσική : Mίκης Θεοδωράκης
Στίχοι : Ιάκωβος Καμπανέλλης
Πρώτη εκτέλεση: Bασίλης Παπακωνσταντίνου

Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
οι άλλοι να βαστάνε τα σκοινιά
αρνιέμαι να με κάνουν ό,τι θένε
αρνιέμαι να πνιγώ στην καταχνιά.

Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
να είσαι συ και να μην είμαι εγώ
που τη δική μου μοίρα διαφεντεύεις
με τη δική μου γη και το νερό.

Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
να βλέπω πια το δρόμο μου κλειστό
αρνιέμαι να 'χω σκέψη που σωπαίνει
να περιμένει μάταια τον καιρό.

«ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ»

«ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ» ανέβηκε στις 22 Ιουνίου του 1973 στο θέατρο «Αθήναιον». 

H Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος αποφάσισαν να ανεβάσουν ένα αλληγορικό έργο που θα διηγιόταν την ιστορία και τις ταλαιπωρίες του ελληνικού κράτους από τον ερχομό του Όθωνα το 1833 μέχρι την Κατοχή(στη δεύτερη παράσταση έφτανε μέχρι και την εξέγερση του Πολυτεχνείου), με σκοπό να παραπλανήσουν τη λογοκρισία της Χούντας , κατορθώνοντας ωστόσο να περάσουν μηνύματα αφύπνισης στον ήδη αγανακτισμένο ελληνικό λαό. 

Είπαν την ιδέα τους στον Καμπανέλλη, εκείνος άρχισε να γράφει. 

Η μουσική επένδυση ανατέθηκε στον Σταύρο Ξαρχάκο, ο οποίος είχε την έμπνευση να ζητήσει από τον αξέχαστο Νίκο Ξυλούρη να παίξει το ρόλο του τραγουδιστή -- τελάλη. 

Την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Κώστας Καζάκος. 

Τα σκηνικά της παράστασης ήταν του Ευγένιου Σπαθάρη και στο θίασο πρωταγωνιστικούς ρόλους είχαν ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Σπύρος Κωνσταντόπουλος, ο Νίκος Κούρος, ο Τίμος Περλέγκας και ο Χρήστος Καλαβρούζος. 

Η παράσταση ήταν μια μεγάλη εισπρακτική επιτυχία ( περίπου 400.000 εισιτήρια ) αλλά συγχρόνως στάθηκε και μία βασική αφορμή επανάστασης. 

Συνθήματα όπως «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και «ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ -- ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ» , γνωστά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, είχαν πρωτοεμφανιστεί στην παράσταση. 

Η Καρέζη πέρασε ένα μήνα στα κρατητήρια της Ασφάλειας με αποτέλεσμα να διακοπούν οι παραστάσεις από τα μέσα Οκτωβρίου ως τα μέσα Νοεμβρίου του 1973 και να ξαναρχίσουν μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, με παρουσία αστυνομικών . 

Ο Καζάκος καλέστηκε κι ο ίδιος από τη Χούντα και φυλακίστηκε .

 Ερμηνευτής, συνθέτης και μουσικοί δέχονταν σχεδόν καθημερινά τις «επισκέψεις» των οργάνων της χούντας.

Το βίντεο περιλαμβάνει οπτικό υλικό από την Ερτ, με πλάνα που παραχώρησε ο Κώστας Καζάκος και ο ήχος είναι από τα τελευταία λεπτά της παράστασης, τμήματα της οποίας κυκλοφορούν σε cd.

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ [ Ιστορικός Ξεσηκωμός ]

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης

 Ερμνεία: Βασίλης Παπακνσταντίνου

Ήταν πατριώτη ένας λαός
ένας μεγάλος τοπικός εχθρός.

Θέλανε νά 'χουν όλοι το σπιτάκι τους
καθημερινά το μεροκαματάκι τους
νά 'χουν ακόμα κι άμα θα κακογεράσουν
μια συνταξούλα για να μην πεινάσουν.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήταν τούτος ο παλιολαός...

Θέλανε να μην περπατούν στα τέσσερα
να σκέφτονται και να μιλούν ελεύθερα
να κυβερνάει αυτός που θά 'χουνε διαλέξει
κανένας πια να μην τους κοροϊδέψει.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήτανε τούτος ο παλιολαός...

Θέλαν το νόμο φίλο κι όχι φύλακα
να μη φοβούνται πια τον χωροφύλακα
την περηφάνια τους κανείς να μην πληγώνει
ούτε την πόρτα τους να ξεκλειδώνει.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήτανε τούτος ο παλιολαός...

Όνειρα χίλια μέσα στο κεφάλι τους
τ' αποθηκεύανε στο προσκεφάλι τους.
Χρόνια καλύτερα ελπίζανε να 'ρθούνε
το σήμερα οι ληστές δεν εχτιμούνε.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήταν τούτος ο παλιολαός...

Δεν θα περάσει ο φασισμός * Το Ακορντεόν

Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης.
Μουσική: Μάνος Λοΐζος.
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος, «ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ», 1974.

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν.

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν.

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περάσει ο φασισμός.

O ΦΑΣΙΣΜΟΣ - ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

Στίχοι: Φώντας Λάδης (Βασισμένοι σε ποίημα του Μπ. Μπρεχτ)
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη,

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ' στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ' αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θέ ν' απλώσει σα χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

Η γενιά του Πολυτεχνείου δεν είχε σχέση με την πολιτική αλητεία

Ολύμπιος Δαφέρμος, 
Τα Νέα, 22/11/2011

Η γενιά του Πολυτεχνείου έπαψε να υπάρχει, ως πολιτική συλλογικότητα δρώντων ατόμων, στις 18 Νοεμβρίου 1973. Από τον Ιανουάριο του 1972 έως το Νοέμβριο του 1973 μία μεγάλη και δυναμική μειονότητα των φοιτητών εκείνης της εποχής συγκρότησε το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα, κορύφωση του οποίου ήταν το Πολυτεχνείο. Το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα αναδείχθηκε, όπως είναι γνωστό, ως ο κυριότερος αντίπαλος της δικτατορίας. Η γενιά λοιπόν θα κριθεί, πρωτίστως, από τις παρακαταθήκες που άφησε και από το αν οι παρακαταθήκες αυτές καθόρισαν ή όχι το μεταπολιτευτικό πολιτικό πεδίο και δευτερευόντως από τη μετέπειτα πορεία όσων πρωτοστάτησαν στο κίνημα. Ας τις δούμε:

1. Το φοιτητικό κίνημα αυτοοργανώθηκε δημοκρατικά κάτω από συνθήκες βίας και τρομοκρατίας. Εξέλεγε ανακλητούς αντιπροσώπους, τόσο στους πυρήνες των σχολών όσο και στις ανοικτές συνελεύσεις. Οι αντιπρόσωποι συγκροτούσαν συντονιστικά και όχι καθοδηγητικά όργανα. Δεν εξέλεγε, επομένως, αρχηγούς. Οπως και δεν είχε οπαδούς. Είχε μόνο συμμετέχοντες. Βαθιά, λοιπόν, και ουσιαστική δημοκρατική οργάνωση και λειτουργία.

2. Αντιστάθηκε ενεργά και αποτελεσματικά απέναντι σε ένα βίαιο και αυθαίρετο καθεστώς για είκοσι μήνες. Δεν ήταν διάττων αστέρας. Οι πρωτοστατήσαντες φοιτητές δοκιμάστηκαν σκληρά. Φυλακίστηκαν, απειλήθηκαν, βασανίστηκαν και διώχτηκαν με όποιο νοσηρό τρόπο επινόησε το καθεστώς. Η γενιά λοιπόν αντιστάθηκε, με προσωπικό κόστος, για μια ελεύθερη, δημοκρατική και ανθρώπινη πολιτεία.

3. Η συμμετοχή σε ένα κίνημα, που μόνο κινδύνους εγκυμονούσε, απαιτούσε ανιδιοτέλεια. Δεν περίμενε κανείς οφέλη, εκτός από τη χαρά της συμμετοχής.

4. Κίνημα ειρηνικό - μη βίαιο - απέναντι στην ωμή παράνομη και δίχως όρια βία του άθλιου καθεστώτος. Κίνημα ειρηνικό και αποτελεσματικό. Κίνημα με αξιοπρέπεια και ήθος.

5. Αυτόνομο κίνημα, δίχως εξαρτήσεις, με βαθύ κοινωνικό περιεχόμενο. Δεν αγωνίστηκε για τη λύση των δικών του προβλημάτων. Αγωνίστηκε για την απαλλαγή της χώρας από το τυραννικό καθεστώς.

Το κίνημα, επομένως, δεν είχε καμιά σχέση με πολιτική αλητεία και διαφθορά. Ποιες από τις παραπάνω παρακαταθήκες καθόρισαν ή επηρέασαν τη μεταπολίτευση;

Καμιά.

Αποκαταστάθηκε μια τυπική αντιπροσωπευτική δημοκρατία, που στην πορεία έγινε η δημοκρατία των αρχηγών, των ΜΜΕ και των κομματικών μηχανισμών, με τους ανθρώπους τούτης της χώρας θεατές!

Η αντίσταση, εκτός εξαιρέσεων, δεν χαρακτηρίζει την πολιτική και κοινωνική ζωή της μεταπολίτευσης. Αντίθετα, το βόλεμα, η συναλλαγή και η κατανάλωση διαμόρφωσαν τα κοινωνικά και πολιτικά μας πράγματα.

Η ανιδιοτέλεια και η αξιοπρέπεια απουσιάζουν από το πολιτικό σκηνικό.

Το ήθος κοστίζει ακριβά. Δεν επαινείται. Φοβίζει τις εξουσίες και οδηγεί τον κάτοχό του, πολλές φορές, στην απομόνωση.

Η αυτονομία και ο αυτοκαθορισμός δεν υπάρχουν παρά μόνο στις αναλύσεις των θεωρητικών.

Τα λογής λογής κινήματα σπανίως έχουν κοινωνικό περιεχόμενο

Ποιος, λοιπόν, καθόρισε τη μεταπολιτευτική μας πορεία; Η γενιά του Πολυτεχνείου, όπως διατείνονται όλο και περισσότεροι; Προφανώς όχι.

Ισχυρίζονται ότι η γενιά πήρε την εξουσία και γι’ αυτό είναι υπεύθυνη για την παρακμή της χώρας. Επιπόλαια ανάγνωση. Από τους 700 περίπου φοιτητές που πρωτοστάτησαν στο κίνημα ελάχιστοι ανέλαβαν πολιτικά αξιώματα. Και ακόμα λιγότεροι εκτέθηκαν με τις πράξεις τους. Σχετική μελέτη του Παντείου Πανεπιστημίου καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «η γενιά έκανε το καθήκον της και γύρισε στο σπίτι».

Η γενιά αυτή έζησε το όνειρο. Ενιωσε ότι δημιουργούσε ιστορικά γεγονότα. Βίωσε την ευτυχία του πολίτη - δημιουργού. Επομένως, της ήταν ιδιαιτέρα δύσκολο να προσαρμοστεί στο μεταπολιτευτικό πολιτικό παζάρι. Οι περισσότεροι από όσους το δοκίμασαν απογοητεύτηκαν και αποχώρησαν.

Η γενιά λειτουργεί ως αποδιοπομπαίος τράγος για την τραγική κατάσταση της χώρας. Βολεύει. Και ιδιαίτερα όταν αυτή η γενιά μυθοποιήθηκε υπέρμετρα. Οχι από τους ίδιους, αλλά από εκείνους που ήθελαν να κρύψουν τα νέα πολιτικά ήθη που κόμιζε, τα οποία λειτουργούσαν ανατρεπτικά για τις παγιωμένες αντιλήψεις, δομές και νοοτροπίες του όλου πολιτικού συστήματος.

Η μυθοποίηση, η οποία λειτούργησε αποτρεπτικά για την σε βάθος κατανόηση και του ρόλου του Πολυτεχνείου, προκάλεσε τον φθόνο αρκετών με διακριτή θέση στην κοινωνία, τόσο από τις προηγούμενες όσο και από τις επόμενες γενιές.

Η ατεκμηρίωτη και αγενής αυτή επίθεση στη γενιά, ακόμη και από λογοτεχνικές πένες, στοχεύει στην απενοχοποίηση των λογής λογής μικροεξουσιών που και οι ίδιες αποστρέφονται την καθημερινότητά τους.

Είναι βέβαιο ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

ΥΓ: Δεν θα πάψω ποτέ να είμαι περήφανος για τη συμμετοχή μου στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα

Ο ταγματάρχης Σπύρος Μουστακλής

Ο ταγματάρχης Μουστακλής πέθανε παράλυτος στις 28 Απρίλη 1986, μετά από φριχτά βασανιστήρια που υπέστη κατά τις 47 ημέρες που κρατήθηκε στα κρατητήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ, για τη συμμετοχή του στο αποτυχημένο Κίνημα του Ναυτικού (Μάης 1973) για την ανατροπή της χούντας. Μέχρι να πεθάνει κατέθετε κάθε χρόνο στεφάνι στην επέτειο του Πολυτεχνείου.

Προσκύνημα

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Τζένη Καρέζη & Νίκος Δημητράτος

Πάμε κι εμείς στην αυλή του φθινοπώρου
πίσω απ' τα πετρωμένα στάχυα του καλοκαιριού
πάμε κι εμείς στα παιδιά που κοιμήθηκαν
κάτω απ' τα ματωμένα νύχια του περιστεριού
πάμε να δεις στην αυλή που μεγάλωσαν

[ Δυο παιδιά ερωτευμένα
δυο παιδιά του χαμού ]2

Ορέστη απ' το Βόλο
Μαρία απ' τη Σπάρτη
γυρεύω το γιο μου
Μαρία απ' τη Σπάρτη
Ορέστη απ' το Βόλο
την κόρη μου θέλω

[ Δυο παιδιά ερωτευμένα
δυο παιδιά του Χαμού ]2

Ορέστη απ' το Βόλο
Μαρία απ' τη Σπάρτη
γυρεύω το γιο μου
Μαρία απ' τη Σπάρτη
Ορέστη απ' το Βόλο
την κόρη μου θέλω

Τοσίτσα και Πατησίων

17 Νοέμβρη 1973

Μια από τις σφαίρες που δεν πέτυχαν τον Διομήδη Κομνηνό ετών 17

17 Νοέμβρη 1973

Πέπη Ρηγοπούλου

Η Πέπη Ρηγοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα όπου και πήρε το δίπλωμα της Χημείας από το Πανεπιστήμιο. Συνέχισε σπουδές Ιστορίας της Τέχνης στην Σορβόννη, στο Ινστιτούτο Τέχνης και Αρχαιολογίας, όπου το 1984 υποστήριξε την διατριβή της: "La scene chez Paul Klee". Δίδαξε Ιστορία Πολιτισμού και Τέχνη και Τεχνολογία στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Ιστορία Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τέχνη και Επικοινωνία στο Τμήμα Επικοινωνίας του ίδιου ιδρύματος όπου εργάζεται ως επίκουρος καθηγήτρια. Έχει γράψει βιβλία και μελετήματα για την Τέχνη και έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει καλλιτεχνικές σειρές για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.

Η Πέπη Ρηγοπούλου,  ήταν η φοιτήτρια , που βρισκόταν σκαρφαλωμένη στα κάγκελα του Πολυτεχνείου, όταν μπήκε το τανκ, στις 17 Νοεμβρίου του 1973.

Η  Πέπη δεν το εξαργύρωσε ποτέ. Γιατί ο πολύτιμος πλούτος της ψυχής της δεν μετρά στη ζυγαριά του χρόνου και των υλικών ανταλλαγμάτων η θέσεων η....
Είναι πάντα εκεί όρθια, αγέρωχη και αγωνίστρια δίπλα στους φοιτητές της , μόνο προσφέροντας !!!

Με τον σεβασμό που της ανήκει  γράφω  γι ΑΥΤΗ την ΔΑΣΚΑΛΑ που ο αγώνας της και η μετέπειτα ζωή της δεν έγινε κάρτα απεριορίστων διαδρομών, αλλά δίδαξε όλους εμάς που  που ξυπνήσαμε εκείνες τις μέρες.

Αφιερωμένο στους μαθητές μου προς "διδαχή και συμμόρφωση."

ΖΠ

17 Νοέμβρη 1973

Αρχαία κατάρα:

 "Όποιος με κλέψει θα τυφλωθεί"

Μια αρχαία κατάρα κατάρα που βρέθηκε χαραγμένη πάνω σε ένα ποτήρι στην Πιερία έχει μπει στο μικροσκόπιο των αρχαιολόγων.
Η ανακάλυψη, που έχει εξάψει το ενδιαφέρον των επιστημόνων, ήρθε στο φως στη Μεθώνη. Πρόκειται για ένα ποτήρι -ευβοϊκός σκύφος- πάνω στο οποίο βρέθηκε το αρχαιότερο συμποτικό επίγραμμα, σε τρίμετρο ιαμβικό. Περιέχει μια... κατάρα για όποιον πάρει το ποτήρι του Ακέσανδρου, η οποία είναι χαραγμένη πάνω του, και προφανώς απαγγέλθηκε σε ένα συμπόσιο.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, το ποτήρι αυτό είναι το εντυπωσιακότερο μεταξύ των 191 ενεπίγραφων αγγείων της Υστερης Γεωμετρικής και Αρχαϊκής περιόδου (730-690 π.Χ.), που φέρουν επιγραφές, εμπορικά σύμβολα και χαράγματα και συγκροτούν μια ιδιαίτερη κατηγορία ευρημάτων.
Στη σπουδαία ανακάλυψη αναφέρθηκε, μιλώντας στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης από το βήμα διεθνούς συνεδρίου με θέμα «Ο Ομηρος στη Θεσσαλονίκη. Ωδές, τόποι, εικόνες» ο καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας και Επιγραφικής στο ΑΠΘ Γιάννης Τζιφόπουλος.
Ο καθηγητής κατάφερε να «διαβάσει» την επιγραφή του ποτηριού, ενώ σημείωσε πως αποτελεί το αρχαιότερο στο επίγραμμα ιαμβικού τρίμετρου. «Το κείμενο είναι χαραγμένο με ιδιαίτερη προσοχή και επιμέλεια, αλλά σώζεται μόνο η αρχή και το τέλος και ενδιάμεσα μερικά ακόμη γράμματα» τόνισε και πρόσθεσε: «Αρχίζει με τη δήλωση ιδιοκτησίας και καταλήγει με μια απειλητική φράση: “'Είμαι (το ποτήρι) του Ακεσάνδρου (και όποιος με πάρει) θα χάσει τα μάτια (ή τα χρήματά) του” γράφει» είπε ο κ. Τζιφόπουλος. Σύμφωνα με τον καθηγητή, η απόληξη του κειμένου σε ιαμβικό ρυθμό φαίνεται να αποτελεί προάγγελο μιας άλλης επιγραφής, επίσης ιαμβικού ρυθμού, από την Κύμη της Κάτω Ιταλίας, που χρονολογείται μεταξύ 675-650 π.Χ. «Της Ταταίης είμαι η λήκυθος. Οποιος με κλέψει (ή μου την κλέψει) θα τυφλωθεί» έγραφε το κείμενο.

http://www.madata.gr

101 χρόνια από τη γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη

Αφιερωμένο στον Έλληνα νομπελίστα ποιητή, Οδυσσέα Ελύτη, που γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 2 Νοεμβρίου του 1911 είναι το σημερινό «Google Doodle» στην ελληνική σελίδα της δημοφιλούς μηχανής αναζήτησης.

Στην σημερινή παραλλαγή του λογότυπου της Google, την εικόνα κοσμούν μια ελιά, ένα καράβι και ένα τσαμπί σταφύλι, στοιχεία που παραπέμπουν στο γνωστό απόφθεγμα του ποιητή: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει, με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».

Προσοχή ο έρωτας είναι μονόδρομος.

Για όσους δεν ξέρουν από σήματα

ΣΗΜ. Κανείς δεν σπούδασε τον έρωτα αλλά όλοι τον ξέρουν

ενω τα σήματα πολλοί τα σπούδασαν αλλά λίγοι τα ξέρουν

6,2 εκατομμύρια για...90''

Η ακριβότερη Διαφήμιση ...honda and honda marine, just perfect...

Αυτή η διαφήμιση είναι η ακριβότερη όλων των εποχών από πλευράς συνoλικού χρόνου παραγωγής και χρημάτων.

Συγκεκριμένα (σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρίας παραγωγής), χρειάστηκαν 606 προσπάθειες για να λειτουργήσουν όλα σωστά και 6,2 εκατομμύρια δολάρια για αυτά τα 90 δευτερόλεπτα!

Enjoy!!

Βρετανοί τουρίστες έσωσαν σκύλο από τον Ισθμό

Έναν σκύλο εγκλωβισμένο σε ένα μικρό κομμάτι γης λίγο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας μέσα στον Ισθμό της Κορίνθου εντόπισαν το πρωί του Σαββάτου βρετανοί τουρίστες, οι οποίοι βρίσκονταν μέσα στο καραβάκι και παρακολουθούσαν τη σχετική ξενάγηση.

Οι Βρετανοί σοκαρισμένοι ειδοποίησαν την ξεναγό τους, η οποία σε συνεργασία με  συνάδελφο της  άρχισε να επικοινωνεί με τις Αρχές, προκειμένου να τους ενημερώσει για το τι συμβαίνει, ώστε το ζώο να διασωθεί.

«Τα 90 άτομα που βρίσκονταν πάνω στο πλοίο έχασαν κάθε ενδιαφέρον για την ξενάγηση και ενδιαφέρονταν μόνο για τη διάσωση του σκύλου, τον οποίο φωτογράφιζαν και με τις κάμερες και τα κινητά τους. Το ζώο στεκόταν σε ένα μικρό κομμάτι ξηράς, σαν μικρή παραλία και φαινόταν ότι γύρω από τον λαιμό του έφερε σχοινί»

το Λιμεναρχείο Ισθμίων διέσωσε το σκυλάκι, που βλέπετε στη φωτογραφία, προσεγγίζοντας το με βάρκα, αφού τα νερά εκεί είναι ρηχά.

Μαζί με το ζώο οι λιμενικοί - στους οποίους αξίζουν πολλά και θερμά συγχαρητήρια - «διέσωσαν» και την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό.

Το ζώο σώο και αβλαβές απεγκλωβίστηκε στις 13:45 και από το Λιμεναρχείο Ισθμίων του προσέφεραν αμέσως νερό και τροφή.

Δεν εντοπίστηκε όμως ο ιδιοκτήτης του και το σκυλάκι αφέθηκε ελεύθερο στην περιοχή.

Έφερε στον λαιμό του κολάρο, το σχοινί, που έβλεπαν οι τουρίστες, το είχε ξεβράσει προφανώς η θάλασσα στη μικρή ακτή.

 

http://www.nooz.gr/ 

Ο τέλειος Μπαμπάς (2)

Για τον τέλειο μπαμπά τέλειο Μπαμπά   έχω ξαναγράψει. 

Ο Dave Engledow  χάρηκε πάρα πολύ με τη γέννηση της κόρης του Alice. Aπαθανάτιζε κάθε στιγμή της και επειδή είναι φωτογράφος έδωσε  μια χιουμοριστική πινελιά στις φωτογραφίες με την κόρη του.

 Οι φωτογραφίες του είχαν μεγάλη απήχηση και αποφάσισε να τις κάνει ημερολόγιο: το ημερολόγιο του 2012 του καλύτερου πατέρα στον κόσμο κυκλοφόρησε σε ένα περιορισμένο αριθμό αντιτύπων και έγινε ανάρπαστο. Έτσι ο Dave Engledow αποφάσισε να επαναλάβει το εγχείρημα εκτυπώνοντας πολύ περισσότερα αντίτυπα για το 2013.

Ο Dave διαβεβαίωσε πως δεν τέθηκε σε κίνδυνο η ασφάλεια της Αlice και η μαγεία του photoshop έκανε θαύματα! Για την κορούλα του, Alice Bee δήλωσε: «Όταν γεννήθηκε το 2010, με το που την είδα και την έπιασα στην αγκαλιά μου ήξερα ότι ήθελα να κάνω κάτι ξεχωριστό για αυτή. Έτσι σκέφτηκα να καταγράψω τη ζωή της με ένα δημιουργικό τρόπο και να φτιάξω μια συλλογή φωτογραφιών που σίγουρα θα λατρέψει ως ενήλικας».

Δείτε παρακάτω κι άλλες φωτογραφίες με την κόρη του.

Γεννήθηκε σαν σήμερα ο Μάνος Χατζιδάκις

hadjidakis.gr

"Το πρόσωπο του τέρατος και ο φόβος μήπως το συνηθίσουμε"
Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. 
Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, 
να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά.
(...)
Από την ώρα που ο Frankenstein γίνεται στόλισμα νεανικού δωματίου, o κόσμος προχωράει μαθηματικά στην εκμηδένιση του. 
Γιατί δεν είναι που σταμάτησε να φοβάται, αλλά γιατί συνήθισε να φοβάται. 
Κι εγώ με τη σειρά μου δεν φοβάμαι τίποτα περισσότερο, απ το μυαλό της κότας. 
Απ το να υποχρεωθώ να συνομιλήσω με μια κότα ή μ ένα σκύλο, ή τέλος πάντων, μ ένα ζώο δυνατό πού βρυχάται. Τί να τους πω και πώς να τους το πω; Και μήπως δεν είναι εξευτελισμός, αν επιχειρήσω να μεταφράσω ή να καλύψω τις σκέψεις μου, κάτω από φράσεις απλοϊκές και ηλίθια νοήματα, για να καθησυχάσω τυχόν τη φιλυποψία μιας κότας, που όμως έχει άνωθεν τοποθετηθεί για να μας ελέγχει και να μας καθοδηγεί;
Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, ή συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πώς πρέπει, του πώς οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε;

 Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. 

Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοήθα να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος, που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά.
Το τέρας σχηματίζεται από τα ζώα κι απ τους εχθρούς.
Θα σας θυμίσω μια συνομιλία τότε, μέσα στη τάξη του σχολείου. Με πλησιάζει ένας ψηλός συμμαθητής, μ ένα δυσάρεστο έκζεμα στο δέρμα του προσώπου του, στραβή τη μύτη και ξεθωριασμένα τα μαλλιά του, ακατάστατα. Ήταν η πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς.
- Πώς λέγεσαι, ρωτάει, ενώ πλάι του είχαν σταθεί αμίλητοι δυο άλλοι, δικοί του φίλοι.
- Βασίλης, του απαντώ.
- Και που μένεις, εκείνος εξακολουθεί.
- Πάνω στο λόφο, του λέω και τον κοιτώ στα μάτια. Εκείνος χαμογέλασε κι άφησε να φανούν τα χαλασμένα δόντια του. Μου λέει:
- Εγώ μένω στην απέναντι όχθη. Είσαι λοιπόν εχθρός. Και μου δίνει μια στο κεφάλι με το χέρι του, που με πονάει ακόμα τώρα σαν το θυμηθώ. Τον κοιτάζω έτοιμος να κλάψω. Μα συγκρατιέμαι. Αυτός σκάει στα γέλια και χάνεται. Προς το παρόν.  
Γιατί θα τον ξαναδώ: Εισπράκτορα, εκπαιδευτή στο στρατό, τηλεγραφητή, κλητήρα στο υπουργείο, αστυνόμο, μουσικό στην ορχήστρα, παπά στην ενορία, συγκάτοικο στην πολυκατοικία, γιατρό σε κρατικό νοσοκομείο και τέλος νεκροθάφτη, όταν πετύχει να με θάψει.
(...)
Πώς θ αντιδράσουμε και πώς δε θα συμβιβαστούμε με το τέρας;
(...)

Κυριακή, 30 Ιουλίου 1978 
-Από το βιβλίο: «Τα Σχόλια του Τρίτου», 
Εκδ. Εξάντας, Αθήνα 1980.

Η φωτογραφία της ημέρας

Sea Lion vs. Octopus

Πλάνα που δεν έχουμε ξαναδεί από ένα θαλάσσιο λιοντάρι που ακρωτηριάζει και καταβροχθίζει ένα χταπόδι κατέγραψε η κάμερα που είχε τοποθετήσει το National Geographic στην πλάτη του θηλυκού θαλάσσιου λέοντα.

Η πεινασμένη μητέρα βουτά στο νερό και εντοπίζει το χταπόδι που κολυμπά κι αμέσως επιτίθεται τραβώντας το προς την επιφάνεια.

Το χταπόδι δεν παραδίδεται αμαχητί και ανταποδίδει ρίχνοντας μελάνι στον διώκτη του κι εξασφαλίζοντας έτσι για λίγο την ελευθερία.

Όμως το θαλάσσιο λιοντάρι δεν θα έχανε ένα τέτοιο γεύμα: επιτίθεται διαδοχικά στο χταπόδι, κόβοντας από ένα πόδι του κάθε φορά μέχρι που από το χταπόδι απομένει μόνο ένα μικρό αβοήθητο κομμάτι.

Το θαλάσσιο λιοντάρι ολοκληρώνει το γεύμα του και βγαίνει στην ξηρά για ένας υπνάκο…

Δείτε το βίντεο...

Είμαι παιδί, δικαίωμα μου!

Eίμαι η Eλένη και έχω το δικαίωμα να είμαι αυτή που είμαι 

και να φοράω τη στολή της catwoman όποτε θέλω!!!!!!!

Υ.Γ. Ένα έργο για την ημέρα Οδηγισμού από το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού

(βλ. http://www.seo.gr/homepage.asp?ITMID=2&Lang=GR)

Grand Canyon

Χρειάστηκαν χιλιάδες φωτογραφίες για τη δημιουργία του

Στη μαγική τοποθεσία του Grand Canyon μας ταξιδεύει το time-lapse βίντεο που ακολουθεί. Για τη δημιουργία του χρειάστηκαν περισσότερες από 80.000 φωτογραφίες και χρονικό διάστημα επτά εβδομάδων.

Το βίντεο γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό χάρη στην ηλιακή έκλειψη που πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαΐου του 2012, η οποία περιλαμβάνεται σε αυτό. 

http://www.newsbeast.gr/

Τι είναι το time-lapse βίντεο ? 

>>>   http://el.wikipedia.org/

Ο κυνηγός έγινε φίλος με το θήραμα

Ο φωτογράφος Adri De Visser, στο εθνικό πάρκο Queen Elizabeth στην Ουγκάντα,  «αιχμαλώτισε» με την κάμερά του ένα εντυπωσιακό στιγμιότυπο. 

Μία λέαινα έγινε φίλη με μία μικρή αντιλόπη, αφότου σκότωσε τη μητέρα της. Μάλιστα, ο φωτογράφος πήγε στο σημείο επειδή είχε πληροφορηθεί ότι δύο λιοντάρια έτρωγαν τη μητέρα αντιλόπη.

Όταν έφτασε όμως, είδε το θηλυκό λιοντάρι παρέα με την μικρή αντιλόπη impala.

Τα δύο ζώα έμειναν μαζί περίπου για 45 λεπτά σύμφωνα με τον φωτογράφο. Όταν ένας φύλακας του πάρκου πέρασε με τη μοτοσικλέτα του, η λέαινα έπιασε το μικρό ζώο από το λαιμό και το πήγε μέσα στο δάσος.

Στη συνέχεια, διάφοροι επισκέπτες ανέφεραν ότι είδαν την αντιλόπη στο πάρκο χωρίς το παραμικρό τραύμα.   

http://www.newsbeast.gr/ 

Η επίθεση της λεοπάρδαλης

Μία λεοπάρδαλη στη Νότια Αφρική περιμένει υπομονετικά να περάσει το θύμα της. Όταν μια ομάδα από αντιλόπες περνάει από το σημείο η λεοπάρδαλη κάνει την επίθεσή της.

Μία αντιλόπη του είδους impala προσπαθεί να ξεφύγει χωρίς αποτέλεσμα, αφού η λεοπάρδαλη την έπιασε σχεδόν στον αέρα.

Ετσι σας θέλω.

συγχρονισμένα και ...

 θα πάει καλά η σχολική χρονιά !!!

«Η ομορφιά θα σώσει όποιον μπορεί να τη δει»....

Γιατί σε όλα μπορεί να υπάρξει ένα μικρό άγγιγμα ομορφιάς...

Δημήτρης

Βάρκα χωρίς πανιά

Φωτογραφίες μου.

http://zafeiras-photos.blogspot.gr/

Βάρκα χωρίς πανιά

Μονάχος μου περνώ στα κύματα μετρώ
πόσες μέρες λείπεις μακριά μου
Άδειασε ο γιαλός κι έρημος μονάχος
γλάρους έχω μόνο συντροφιά μου

Βάρκα χωρίς πανιά, μακριά απ τη στεριά
μ άφησες να δέρνω μες στο κύμα
Βάρκα χωρίς κουπιά σε θάλασσα πλατιά
βούλιαξε η αγάπη μας τι κρίμα

Περνούσαμε καλά βαρκάδα κι αγκαλιά
και τα βράδια βόλτα στην πλατεία
Μόνος μου θα χαθώ λιμάνι πώς να βρω
στ ανοιχτά με βρήκε η τρικυμία.

Στίχοι:  Κώστας Κωτούλας

"Βάρκα χωρίς πανιά" - Μιχάλης Βιολάρης, Καίτη Χωματά
Από την ταινία "Σκιές στην άμμο" του Βασίλη Μαυρομάτη
Μουσική:   Γιάννης Σπανός

Δεν μου αρέσει το μπάνιοοοοοο !

 Ελα μπες,  να δεις που θα σ΄αρέσει.

Δεν καίει, θα στο κρυώσω λίγο.

 

 Γιατί θέλουν να με σώσουν με το ζόρι.

Δεν θέλω να γίνω σαν και σας αποστειρωμένος.

 

Μπιστολάκι  δεν έχει ?

Θάλασσα πλατιά

Φωτογραφία μου.

http://zafeiras-photos.blogspot.gr/ 

Στίχοι: Γιώργος Ρούσσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Βουγιουκλάκη
Από την ταινία ''Μανταλένα'' 1960

Θάλασσα πλατιά
σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθιά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
τη δικιά μου την μικρούλα την καρδιά

Όνειρα τρελά
που πετούν στο κύμα πάνω
φτάνουν στην καρδιά
και τα νιάτα μας ξυπνάνε
όνειρα τρελά
και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά

Έχω έναν καημό
που με τρώει γλυκά και με λιώνει
έχω ένα καημό θα 'ρθω να στον πω
αδερφή μου εσύ θάλασσα που σ' αγαπώ

Κύματα πουλιά
στα ταξίδια σας που πάτε
τα αλαργινά
την κρυφή μου λύπη πάρτε
κι απο 'κει μακριά
να μου φέρετε κι εμένα τη χαρά

Τα χρώματα στη φύση

Γιρλάντες με χορηγό... τη φύση

Ένα αρχέγονο φως από τα βάθη του σύμπαντος.

Στις 30 Σεπτεμβρίου στο Παλαιό Ελαιουργείο της Ελευσίνας

Σε μια ξεχωριστή σύμπραξη λόγου, εικόνας και μουσικής, ο καθηγητής Γιώργος Γραμματικάκης αφουγκράζεται τα βήματα του φωτός στην ιστορία. Μαζί του, οι μουσικοί Σπύρος Γκικόντης και Οδυσσέας Γραμματικάκης ντύνουν με πρωτότυπες συνθέσεις και βίντεο το ξεχωριστό αυτό ταξίδι που φιλοξενείται στις 30 Σεπτεμβρίου στο Παλαιό Ελαιουργείο της Ελευσίνας στο πλαίσιο των «Αισχυλείων».

Ολο το άρθρο ΕΔΩ

Ο τέλειος Μπαμπάς

Χωρίς Σχόλια.

Οι φωτογραφίες τα λένε όλα !!

Trust me, i'm a traveler!

Λίστα ταξιδιού:

Φωτογραφική     check
Μάσκα θαλάσσης + βατραχοπέδιλα     check
Αντικουνουπικό      check
Θερμομονωτικός...εξοπλισμός      check
Ορειβατικά σχοινιά      check
Βιβλιαράκι προσευχών      check

και ΦΥΓΑΜΕΕΕΕΕΕΕΕ!!



Υ.Γ. Ελένη!

Η γέννηση ενός δελφινιού!

Η Αγελάδα Που Έπεσε Από τον Ουρανό !

Μια πολύ καλή ταινία, με πολύ καλό σενάριο και σκηνοθεσία, υπέροχη φωτογραφία και ηθοποιίες.

Περισσότερα  ΕΔΩ