Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Το «Γελαστό παιδί» - Η ιστορία ενός τραγουδιού

Με αφορμή τη γέννηση  Michael Collins σαν σήμερα το 1890

Το «Γελαστό παιδί» του Μίκη Θεοδωράκη δεν ήταν ελληνόπουλο, αλλά ένας επαναστάτης από την Ιρλανδία.
Ήταν ο Michael Collins, ένας απ΄τους σημαντικότερους ηγέτες του ιρλανδικού απελευθερωτικού κινήματος.
Πρόκειται, σύμφωνα με τη Μηχανή του Χρόνου, για ένα μελοποιημένο ποίημα του Ιρλανδού ποιητή Brendan Beham, το οποίο μεταφράστηκε από το Βασίλη Ρώτα και μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη τον Οκτώβριο του 1961 για τις ανάγκες του έργου “Ένας Όμηρος”.
Τα τέσσερα τραγούδια του δίσκου όμως λογοκρίθηκαν, οι στίχοι απορρίφθηκαν και ο Μίκης Θεοδωράκης τα κατέγραψε αρχικά με τη δική του φωνή παίζοντας ο ίδιος τη μουσική στο πιάνο. Επίσημα το τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1966 με ερμηνεύτρια τη Ντόρα Γιαννακοπούλου, αλλά ευρύτατα γνωστό έγινε με την ερμηνεία της Μαρίας Φαραντούρη. Λόγω δικτατορίας όμως κυκλοφόρησε επτά χρόνια μετά. O Ιρλανδός έγραψε το ποίημα για τον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Βρετανών και το αδικοχαμένο «Γελαστό Παιδί” ήταν ένα αθώο θύμα του εμφυλίου.

















Τα καλύτερα έρχονται ...


Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Ο Εξολοθρευτής


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΙΙ - Ν. Καββαδίας - Ξέμπαρκοι

Θεσσαλονίκη ΙΙ

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Ξέμπαρκοι (Ηλίας Αριώτης - Νότης Χασάπης)
Δίσκος: "S/S ΙΟΝΙΟΝ 1934" (1986)


Τράνταζε σαν από σεισμό συθέμελα ο Χορτιάτης
κι ακόντιζε μηνύματα με κόκκινη βαφή.
Γραφή από τρεις και μου 'γινες μοτάρι και καρφί.
Μα έριχνε η Τούμπα, σε διπλό κρεβάτι, τα χαρτιά της.

Τη μάκινα για τον καπνό και το τσιγαροχάρτι
την έχασες, την ξέχασες, τη χάρισες αλλού.
Ήτανε τότε που έσπασε το μεσιανό κατάρτι.
Τα ψέματα του βουτηχτή, του ναύτη, του λωλού.

Και τι δεν έχω υποσχεθεί και τι δεν έχω τάξει,
μα τα σαράντα κύματα μου φταίνε και ξεχνώ
-της Άγρας τα μακριά σαριά, του Σάντουν το μετάξι-
και τα θυμάμαι μόλις δω αναθρώσκοντα καπνό.

Το δαχτυλίδι που 'φερνα μου το 'κλεψε η Οράγια.
Τον παπαγάλο μάδησε και έπαψε να μιλεί.
Ας εκατέβαινε έστω μια, στο βίρα, στα μουράγια,
κι ας κοίταζε την άγκυρα μονάχα, που καλεί.

Τίποτα στα χεράκια μου, μάνα μου, δε φτουράει
έρωτας, μαλαματικά, ξόμπλια και φυλαχτά.
Σιχαίνομαι το ναυτικό που εμάζεψε λεφτά.
Εμούτζωσε τη θάλασσα και τηνε κατουράει.

Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι.
Να μην τολμήσεις να τη δεις ποτέ από τη στεριά.
Κι αν κάποια στην Καλαμαριά πουκάμισο μου ράβει,
Μπορεί να 'ρθω απ' τα πέλαγα με τη φυρονεριά.




Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

"Εποχή της Μελισσάνθης" του ΜΑΝΟΥ Χ. Για την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Ναζί

"Το Εμβατήριο της Μελισσάνθης". Μουσική απ' την "Εποχή της Μελισσάνθης" του Μάνου Χατζιδάκι (1980), μια ελεγεία για την "μελαγχολική" απελευθέρωση που "δεν πρόλαβε  να  γίνει  λ α ϊ κ ή. Την καταγράψαν μ' ευκολία  ε θ ν ι κ ή, και την γιορτάζουνε στα Δημαρχεία και στις Νομαρχίες". Πλάνα αρχείου απ' την απελευθέρωση της Αθήνας (12 Οκτωβρίου 1944).


Θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα
και πανανθρώπινη τη λευτεριά.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

ΑΝΤΙ - ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ


Ο «Γρύπας Πολεμιστής» είναι ο ένοικος του τάφου στην Πύλο

Ένας άνδρας ηλικίας περίπου 30 ετών με μακριά μαύρα μαλλιά, ήταν ο «Γρύπας Πολεμιστής», ο «ένοικος» του τάφου του 1.500 π. Χ., που αποκαλύφθηκε πέρυσι στον 'Ανω Εγκλιανό της Πύλου.

Ο τάφος βρίσκεται δίπλα από το μυκηναϊκό ανάκτορο του Νέστορος.



Το πρόσωπό του, που ανασυστάθηκε από τα οστά του κρανίου του, όπως και τα νέα ερευνητικά δεδομένα, παρουσιάστηκαν στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, από τους αρχαιολόγους Τζακ Ντέιβις και Σάρον Στόκερ από το Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, οι οποίοι το καλοκαίρι του 2015 βρήκαν κάτι μοναδικό: Έναν ασύλητο, λακκοειδή τάφο με τον σκελετό άνδρα, ηλικίας 30 με 35 ετών, καθώς και περισσότερα από 1.400 μοναδικά αντικείμενα ως κτερίσματα για τη μετά θάνατο ζωή του.

Ο @@@ είναι πάντα ανίκητος